Nowe ocieplenie często mocowane na istniejącym, ale bezużytecznym, niespełniającym swoich funkcji potrafi przyczynić się do podwyższenia standardu budynku. Co najważniejsze renowacja systemów ociepleń, wykonanie dodatkowej warstwy termoizolacyjnej na budynku może być dokonana jedynie w oparciu o indywidualny projekt dla budynku, a także zatwierdzenia możliwości przez projektantów i rzeczoznawców.

Pierwszym etapem działania jest opracowanie projektu dla konkretnego budynku. Powinny się w nim znaleźć informacje odpowiadające pewnym zasadom. Podłoże projektu stanowi opis i ocena stanu technicznego ocieplenia, które nie spełnia swoich funkcji i wskazanie idealnej grubości termoizolacyjnej powłoki w przegrodzie z dokładnym określenie współczynników przenikania ciepła.

Projekt termoizolacji co musi posiadać?

Projekt powinien posiadać również określony dzięki obliczeniom statycznym liczbę i rodzaj mechanicznych łączników i sposób kotwiczenia.

Ważna pozostaje również klasyfikacja ogniowa systemu oraz wybór systemu izolacji z uwzględnieniem najlepszego rozwiązania i sposobu wykonania.

Mocowanie dodatkowej warstwy termoizolacyjnej odbywać się powinno zawsze przez mocowanie mechaniczne i dodatkowo klejenie. Samo klejenie nie jest idealnym rozwiązaniem. W tym wypadku najważniejsze, aby płyty ocieplające elewację nie były grubsze niż 2 cm, a nowa warstwa nie była mniejsza niż 40mm.

Nowe izolacje – projekt zgodny z zaleceniami.

Nowe izolacje powinny być wykonane zgodnie z zaleceniami projektowymi. Istniejącą warstwę weryfikuje rzeczoznawca, który wskazuje i określa możliwość pogrubienia. Określa się to na podstawie uprzedniego zbadania stanu i rodzaju izolacji bieżącej, jej stabilności i tego jak długo służy.

Nowe docieplenia montowane mogą być na starych wykonanych z: płyt styropianowych, wełny mineralnej, wełny lamelowej. W czasie montażu nowej warstwy, temperatura nie powinna spadać poniżej 5°C, podłoże starej izolacji powinno być zaś dobrze przygotowane odpylone, płaskie i suche.

Rzeczoznawca określić powinien również, czy zaprawa klejowa odpowiednio zwiąże z podłożem. Robi się próbę  do istniejącej izolacji przymocowuje się fragment nowej, czeka do wyschnięcia i próbuje oderwać. Jeżeli siatka z włókna szklanego odchodzi od zaprawy z trudem, oznacza to zgodność między powłokami  nową i starą. Jeśli oderwiemy fragment bez większych starań, musimy poszukać nowych wyrobów, aby uniknąć niepotrzebnych kosztów i komplikacji.

Płyty izolacyjne – na zaprawę klejową ( na mokro )

Płyty izolacyjne układane są na mokro, przy użyciu zaprawy klejowej. Nie możemy dopuścić do sytuacji, kiedy między płytami pojawiają się szczeliny.

Płyty z wełny mineralnej i styropianu przytwierdzane są metodą pasmowo-punktową, przyklejamy je na całym obszarze.

Płyty izolacyjne z wełny mineralnej.

Płyty z wełny mineralnej lub lamelowej przytwierdza się, wtłaczając klej wcześniej w powierzchnię płyty. Dalej nanosimy zaprawę metodą „mokre na mokre”. W celu ochrony przed deszczem uszczelniamy podokienniki, zaś przed szkodliwymi czynnikami atmosferycznymi warto osłonić górne zakończenie izolacji cieplnej.

Czy artykuł jest przydatny?

Thanks for your feedback!

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *