Kiedy dziecko przychodzi na świat, chcemy wiedzieć o nim jak najwięcej. Aby ocenić i kontrolować rozwój pociechy niezbędna okaże się wiedza odnośnie rozwoju psycho-fizycznego przynajmniej w minimalnym stopniu.W pierwszym miesiącu życia zwłaszcza tuż po porodzie, wygląd dziecka może nieco zaskoczyć: opuchnięte powieki i pomarszczona miejscowo cienka jeszcze skóra. Wraz z rozwojem fizycznym dziecka cieniutka na początku skórka powoli stanie się grubsza i mniej podatna na podrażnienia.
Wszystkie podobne cechy znikną równie szybko. Niespełna miesięczne dziecko bardzo szybko oddycha, jego oddech może być też nieco nieregularny i płytki, ale nie jest to powód do niepokoju. Zdarzają się także krótkie bezdechy, które również nie są niczym niewłaściwym. Dziecko w pierwszych miesiącach życia oddycha tylko przez nos, dlatego bardzo ważna jest higiena i czyszczenie noska u niemowlaka. Pod koniec pierwszego miesiąca życia, wszelkie zmiany skórne i zaczerwienienia powinny zniknąć. Nasze dziecko będzie ważyło wówczas średnio dwa razy więcej niż po porodzie. Dziecko między drugim a trzecim miesiącem życia zaczyna reagować na dźwięki, interesuje je również własne ciało. Interesuje się zwłaszcza swoimi rączkami, które bardzo chętnie i bardzo często wkłada do buzi. Dziecko leżąc na brzuszku potrafi podnieść swoją główkę i ramiona na wysokość kilku centymetrów i potrafi utrzymać się w takiej pozycji coraz dłużej. Ugina nóżki, potrafi często przewracać się z boku na bok. Potrafi utrzymać w rączkach niektóre, oczywiście lekkie przedmioty.
Zaczyna zdradzać nam, że jest zainteresowane osobami, które go otaczają: często zatrzymuje wzrok na naszej twarzy. Zaczyna też bardziej zwracać uwagę na przedmioty, które mają zdecydowane intensywne kolory. W kolejnych miesiącach życia dziecko coraz chętniej sięga po różne przedmioty i zaczyna się nimi bawić. Wraz z rozwojem jego wzroku zaczyna rozwijać się także percepcja wzrokowa, czyli dziecko zaczyna zauważać przedmioty na które wcześniej w ogóle nie zwracało uwagi. Dzieje się to głównie za sprawą tego, że dziecko zaczyna odkrywać, że otaczający go świat jest trójwymiarowy. Dziecko sześciomiesięczne zaczyna być samodzielne, oczywiście w pewnych minimalnych tylko aspektach, a mianowicie kiedy bierzesz je na ręce nie musisz już w zasadzie podtrzymywać mu główki, co nie znaczy że główka dziecka jest już na tyle stabilna, aby zaprzestać kontrolowania swojej pociechy. Wraz z upływem kolejnych tygodni dzieci zaczynają przypominać nam małych akrobatów i odkrywców, którzy nie dość że ciągle zmieniają pozycję to czują ciągłą potrzebę dotykania i poznawania przedmiotów i otoczenia. Siódmy/ósmy miesiąc to przeważnie czas kiedy dziecko zaczyna pełzać, czyli przesuwać się z miejsca na miejsce. U jednych dzieci przychodzi to szybciej u innych nieco później. Nie należy więc przejmować się kiedy maleństwo rozwija się nieco wolniej od swoich rówieśników.
Rozwój rocznego dziecka.
Dla każdego rodzica podstawowa wiedza na temat rozwoju dziecka jest bardzo ważna, aby mógł prawidłowo ocenić czy jego maluch nabiera w odpowiednim czasie cech, które są dla danego wieku charakterystyczne. Oczywiście nie ma powodu do obaw jeżeli pięciomiesięczne dziecko nie potrafi jeszcze pełzać, a w poradnikach na temat rozwoju dzieci napisane jest, że tak powinno być. U jednych dzieci pewne cechy przychodzą i wykształcają się szybciej, u innych nieco wolniej. Roczne dziecko to pewne zmiany w posiłkach i przede wszystkim nauka chodzenia. Oczywiście początkowo zaczyna się to od powolnego pełzania, przemieszczania, odpychania się od podłoża i podpierania.
Dziecko zaczyna przemieszczać się nie tylko dlatego, że pozwalają mu na to rozwijające się coraz szybciej i bardziej mięśnie i stawy, ale także przez swoją ciekawość świata. W zasadzie można śmiało powiedzieć, że to ciekawość powoduje u dziecka chęć nauczenia się jak zmieniać swoje położenie z miejsca na miejsce. Dziecko poruszające się samodzielnie po mieszkaniu, zaczyna powoli wdrapywać się na fotele czy kanapy, nawet jeśli na moment zostawimy malucha na środku dywanu to za moment może być już w zupełnie innym miejscu. Z czasem chęć ciągłego poruszania się minie, dziecko zacznie skupiać się na innych ciekawszych dla niego rzeczach, czynnościach.U rocznego malucha może pojawić się problem z zasypianiem, właśnie ze względu na pewną nadpobudliwość psycho-fizyczną. Tutaj w grę wchodzi również przywiązanie do osób najbliższych, czyli rodziców. Dlatego niechętnie rozstaje się z nimi kiedy przychodzi pora snu. Dziecko będzie próbowało nas na pewno zatrzymać przy swoim łóżeczku, sygnalizując potrzeby. Każdy maluch w tym wieku kieruje się ustalonym przez rodzica rytmem dnia, są to również indywidualne zachowania które powtarza także przed snem. Natomiast w porównaniu z pierwszymi miesiącami życia, nasz maluch będzie spał coraz spokojniej i mocniej. Coraz rzadsze staną się nocne pobudki czy płacze.
Z każdym kolejnym miesiącem
Z każdym kolejnym miesiącem, bo przecież rozwoju maluszka nie można mierzyć tylko w latach, dziecko będzie spokojniejsze podczas snu. Jeżeli chodzi o inne umiejętności nabyte podczas dorastania i wyuczone podczas codziennych rytuałów to mały ponad roczny człowiek potrafi już znacznie więcej i o wiele sprawniej wykonuje pewne czynności niż jeszcze kilka miesięcy wstecz. Korzystanie ze sztućców, nocnika, pierwsze artykułowane słowa, a nawet proste nie złożone zdania. Staje się coraz bardziej samodzielny i zaradny.
Rozwój dwulatka.
Zastanawiasz się nad tym, jak powinien wyglądać prawidłowy rozwój dziecka, które skończyło już dwa latka? Zaczniemy od zdolności ruchowych. Dziecko które ukończyło już dwa lata potrafi robić już zaskakująco dużo. Potrafi bawić się klockami, umie już dopasowywać do siebie pasujące do siebie kształty, kolory, formy. Potrafi więc oceniać, jak wygląda trójwymiarowa rzeczywistość. Umie samodzielnie napić się nawet z otwartego kubeczka, umie rzucać piłkę którą trzyma nad swoją głową. Zaczyna opanowywać swoją koordynację na tyle mocno, że bieganie nie jest już czynnością nie do pokonania. Jego ruchy stają się coraz bardziej precyzyjne, dziecko coraz dokładniej umie oceniać odległości, coraz lepiej utrzymuje równowagę, coraz lepiej i wyraźniej ocenia otaczającą go rzeczywistość. Dziecko przesypia całą noc bez ciągłych pobudek, zaczyna chętniej samodzielnie jeść i pić, umie posługiwać się podstawowymi sztućcami. To bardzo ważne, aby pamiętać o tym, że musimy dać naszym dzieciom szansę na zdobywanie nowych umiejętności. Musimy być troskliwi, ale na tyle, by pozwolić dziecku na własny rozwój w miarę samodzielnie.
Dziecko pod koniec drugiego roku życia
Dziecko pod koniec drugiego roku życia powinno odpowiednio artykułować swoje potrzeby. Dziecko w tym wieku, choć jest to niewiarygodne dla osób, które wcześniej nie miały do czynienia z maluchami, zaczyna odczuwać wstyd. Zdradza to na przykład podczas chęci skorzystania z toalety, nocnika. Jeżeli chodzi o rozwój intelektualny i emocjonalny dziecko może zacząć przechodzić okres różnego rodzaju buntów. Mogą pojawiać się ataki histerii, złości. Dziecko swoją złość zdradza na różne sposoby, najczęściej w bardzo ekspresyjny sposób. Ta faza mija szybko. Drugi rok życia to intensywna nauka i testowanie własnych możliwości i oczywiście próbowania nowych smaków potraw. W zasadzie już w pełni wykształcone mleczne zęby pozwalają na degustacje nowych ciekawych pokarmów. Coraz to nowsze zdobyte umiejętności motywują nasze dziecko do powiększania własnych horyzontów. Nie zapominajmy, że pierwsze lata życia dziecka są niezwykle istotne i przekładają się na dorosłe życie. Istotnym elementem prawidłowego rozwoju dziecka w tym wieku jest odpowiednio dobrana dieta i zestaw niezbędnych witamin. Mleko modyfikowane zaleca się podawać dzieciom do trzeciego roku życia. Dieta dziecka powinna być przede wszystkim zróżnicowana. Warto wpajać dziecku zdrowe nawyki poprzez smaczne różnorodne posiłki.
Rozwój trzylatka.
Chcesz dowiedzieć się, jak powinien wyglądać prawidłowy rozwój psycho-fizyczny Twojego trzyletniego dziecka? Niniejszy artykuł przybliży Ci w jaki sposób zachowuje się maluch i jakie cechy rozwojowe zdradza właśnie w tym wieku. Zacznijmy od rozwoju fizycznego. Dziecko z każdym kolejnym miesiącem staje się coraz bardziej sprawne fizycznie. Codzienne czynności nie sprawiają dziecku już większych trudności. Dziecko trzyletnie potrafi na przykład podskakiwać w miejscu, utrzymać równowagę stojąc i skacząc na jednej stopie, potrafi biegać na palcach jak również wchodzić i schodzić po schodach, jednak nie tak jak osoba dorosła, a dostawiając jedną nóżkę do drugiej. Dziecko w wieku trzech lat jest już bardzo zwinne często więc może nam uciekać i znikać z zasięgu wzroku. Kiedy dziecko ma już trzy i pół roczku może przeżywać krótką fazę pogorszenia koordynacji ruchowej co spowodowane jest tylko i wyłącznie procesem wzrostu. Jest dość szybki, a rozwój koordynacyjny dziecka za nim nie nadąża. To jednak faza przejściowa. Jeżeli chodzi o rozwój intelektualny dziecka trzeci rok życia jest dla niego przełomowym momentem.
W drugim roku życia
W drugim roku życia dziecko zaczyna zdradzać nam, że odczuwa potrzebę odosobnienia kiedy korzysta z nocniczka i załatwia swoje potrzeby fizjologiczne. Kształtuje się poczucie wstydu. W trzecim roku życia u dziecka kształtuje się jego własne „ja”, jego indywidualne poczucie tożsamości. Dziecko interesuje się bardzo nauką języka i chętnie posługuje się nowymi słowami. Dziecko coraz więcej rozumie nie tylko dlatego, że zna coraz więcej słów, ale też dlatego, że coraz lepiej jest w stanie odbierać docierające do niego sygnały. Zdania przestają być zbiorem słów, a zaczynają być sentencjami. U dziecka rozwija się także pamięć, pamięć do konkretnych sytuacji. Dziecko zapamiętuje słowa, polecenia i konkretne sytuacje. Zaczyna się u niego rozwijać wyobraźnia. Zaczyna opowiadać wymyślone przez siebie historyjki, zwykle związane z otaczającym go światem. Używa do tego krótkich zdań nie zawsze będących ze sobą w ścisłym związku. Są słowa, które zaczynają w dziecku wzbudzać konkretne reakcje. Trzylatek chętnie też podejmuje wyzwania, a nawet realizuje własne pomysły. Potrafi bawić się samodzielnie i w grupie. Sprawnie posługuje się zabawkami, mniej sprawnie chwyta przedmioty służące do malowania i rysowania. Uczy się i wykorzystuje nabyte umiejętności.
Dziecko w wieku przedszkolnym.
Zacznijmy od rozwoju psychicznego dziecka, który ściśle związany jest z rozwojem fizycznym a także rozwojem związanym z kontaktami międzyludzkimi. Jeśli chodzi o aspekt umysłowy dziecko zaczyna coraz lepiej odbierać docierające do niego sygnały. Potrafi korelować, odbierać jednocześnie to w jakiej znajduje się sytuacji i co wówczas się dzieje. Rozumie, że słowa i zachowania są ze sobą ściśle związane. Wzrasta u dziecka wrażliwość słuchowa, wzrastają także umiejętności związane z postrzeganiem pewnych zjawisk i czynności. Dziecko nabiera coraz lepszej orientacji. Zaczyna u niego intensywnie pracować wyobraźnia zarówno bierna, mimowolna jak i aktywna. Dziecko zaczyna być coraz bardziej twórcze, ma swoje pomysły na to w jaki sposób będą wyglądały jego poszczególne zajęcia.
U dziecka w wieku przedszkolnym bardzo szybko zwiększa się tak zwana pojemność pamięci. Dziecko początkowo zapamiętuje docierające do niego sygnały nieświadomie, z czasem zaczyna segregować informacje i zapamiętywać konkretne wybrane rzeczy. Rozwija się mowa dziecka. Dziecko mówi więcej, a jego słowa i zdania mają coraz lepszą jakość. Rozwój mowy w takim stopniu przekłada się na chęć poznania liter i cyfr. To natomiast pozwoli mu na samodzielne czytanie już w niedalekiej przyszłości.
Każda nabyta umiejętność
Każda nabyta umiejętność wyznacza u dziecka chęć poznawczą. Przedszkolak testuje, próbuje, uczy się, poznaje, cały czas chce widzieć i wiedzieć więcej. Kształtuje się u dziecka wyczucie językowe co znaczy, że dziecko wie kiedy użyć przykładowo słowa „chcę”, a kiedy słowa „potrzebuję”. U dziecka w wieku przedszkolnym ciekawy jest również rozwój społeczny. Dziecko wzbogacając swoje doświadczenia odkrywa w sobie takie emocje jak gniew czy strach. W miarę rozwoju dziecka powstają u niego nowe potrzeby i uczucia. Dziecko zaczyna rozumieć swoje uczucia takie jak zmartwienie czy nieśmiałość. Dziecko odkrywa czym jest zazdrość, jak zwracać na siebie uwagę innych. Uczy się, jak komunikować się z innymi nawet obcymi ludźmi, w jaki sposób zachowywać się wobec innych. Potrzeba rozwoju i bliskości z rówieśnikami wzrasta. Pojawiają się pierwsze przyjaźnie, a więc i pierwsze rozczarowania, z którymi przyjdzie mu się borykać. Emocje u przedszkolaka można śmiało porównać do emocji, które odczuwa dorosły człowiek dlatego ważne jest, aby nie bagatelizować zbyt częstych złych nastrojów, czy też ataków złości.
ważna jest opieka nad dzieckiem i wszystko co składa siena ekosystem wychowywania dzieci. Dla tego kiedy podejmujemy decyzję na temat opieki nad dzieckiem powinna to być przemyślana i dobrze wybrana opiekunka, czy opiekun.